گاهشماری، یا تقویم، (به انگلیسی: Calendar) دانش و فنّ تعیین و نگهداری حساب زمان. از طرفی تقویم، گاهنامه، سالنما یا سالنامه معمولاً برای صورت نتایج یا جدول محاسبات یک سال یا یک دوره زمانی خاص اطلاق میشود.
در لغت نامه دهخدا ذیل این کلمه معانی مختلفی آمدهاست، از جمله: محاسبه کردن وقتها، اوراقی چند که در آن حرکات کواکب و تأثیرات آن را نویسند، گاهشمار و …
در قرآن «لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم» تقویم به معنی اندازه، تناسب، تعدیل و ترکیب آمدهاست. در تفسیر تاریخ طبری میخوانیم: «از بهر آن گفت فی احسن تقویم 1403 که آنگه، که آدم را بیافرید؛ هیچ خلق بر پشت زمین نبود نیکوتر از آدم، از بهر آن که خدای عزوجل او را به ید خویش بیافرید و ید این جایگاه قدرت است.» در تفسیر نمونه ذیل این آیه آمدهاست: «تقویم به معنی درآوردن چیزی به صورت مناسب و نظام معتدل و کیفیت شایستهاست و…» تقویم اردیبهشت ۱۴۰۳.
تقویم ۱۴۰۳ در اصطلاح نجومی، مجموعهای از اصول و قوانین است که برای تنظیم زمان و تطبیق سال حقیقی (مدت زمان یک دور کامل زمین به دور خورشید) با سال مجازی (مدت زمانی که انسانها در محاسبهٔ سال و تقسیمات آن در تقویم به کار میبرند) و چگونگی تقسیم آن به بخشهای کوچکتر، جهت انجام امور کشاورزی، مالی، آیینی، اجتماعی، زناشویی، شرعی و انجام فرایض دینی مورد استفاده قرار میگیرد و در زبان فارسی با کلمهٔ «گاهشماری» و در شکل مدون آن با «گاهنامه» مترادف است. در متون قدیمی، کتیبهها و دیوارنبشتهها واژههایی مانند «معرفة المواقیت» و «دفتر السنه» نیز دیده میشود. تقویم اردیبهشت 1403.
در بعضی از جوامع این اصول و قوانین نه بر اساس گردش زمین به دور خورشید بلکه بر اساس گردش کرهٔ ماه به دور زمین محاسبه و تدوین شدهاند.